Shar- Po tym jak Ao stworzył wszechświat, wirujący chaos zlał się w jedno, by utworzyć bliźniacze bóstwa: Selune, istotę światła i tworzenia, oraz Shar (szar), moc ciemności i zniszczenia. Życie Shar wiąże się z okrytą tajemnicą nicością, która istniała przed aktem stworzenia Ao. Shar odzwierciedla pierwotną ciemność, próżnię wymazaną na początku istnienia przez odległe, nie zainteresowane niczym najwyższe bóstwo. Jej serce tęskni do spokoju nieistnienia, więc ta ukryta w ciemnościach bogini snuje plany rozdarcia tego, co ustanowione, zniszczenia porządku i całego stworzenia. Sztuka religijna przedstawia Shar jako czarną kulę na tle magicznych, purpurowych płomieni lub jako piękną ludzką kobietę z długimi kruczoczarnymi włosami, ubraną w czarny, połyskujący strój. W tej postaci jej niepokojące purpurowe oczy mają czarne źrenice, w których odbija się pierwotna próżnia. Od czasu najwcześniejszych walk z Selune (które trwają do dziś), Shar zagarnęła władzę nad ukrytym, lecz nie zapomnianym bólem, a teraz pielęgnuje to zgorzknienie i pragnienie zemsty za stare afronty. Pani Utraty ma pokrętny charakter, uwielbia sekrety, podstępne umowy i wybiegi. Swych śmiertelnych wyznawców używa jak pionków w przewrotnej grze przeciwko wszystkiemu, co już było, jest i będzie. Patronka Cienistego Splotu, niszczycielskiej magicznej mocy opartej na nicości i szalonych sekretach, Pani Nocy buduje swą imponującą moc pokusami i podstępem. Zamiłowanie Shar do działania w ukryciu dobrze służy jej kapłanom, a większość mieszkańców Faerunu nie wie prawie nic o jej tajemniczym kulcie. Wszyscy uznają ją za mroczne i mściwe bóstwo, lecz wielu szuka jej sług w czasach żałoby i po stracie bliskiej osoby. Panuje powszechne przekonanie, że jej kapłani pomagają tym, którzy na kimś się zawiedli lub przeżyli wielką stratę. Jednak zamiast zaoferować ulgę od kłującego żalu, umacniają oni poszukujących w poczuciu urazy i zdrady, próbując wzbudzić w nich zgorzknienie i chęć zemsty. Dobrzy kapłani (zwłaszcza Mystry, Lathandera i oczywiście Selune) ostrzegają przed niebezpieczeństwami takiego pocieszenia, lecz bardzo często rozpacz staje na drodze zdrowemu osądowi i szeregi kleru Shar pęcznieją z każdym rokiem. Kapłani Shar modlą się o czary w nocy. Ponieważ większość wyznawców utrzymuje swą wiarę w tajemnicy, religia ta ma tylko jedno ustalone święto. W czasie Święta Księżyca, wyznawcy Shar obchodzą Wchód Ciemności, podczas którego przywódcy lokalnych kultów nad drgającym jeszcze ciałem żywej ofiary nakreślają mroczne plany na nadchodzący rok. Raz na dekadzień wyznawcy muszą zaangażować się w akt podłości, najlepiej tuż po nocnym tańcu i świętowaniu znanym jako Nadejście Nocy.
Niekończące się walki Shar z jej jasną siostrą stworzyły i zniszczyły kilka bóstw w historii. Mimo że Selune uderza otwarcie i potężnie w swą bliźniaczą siostrę przy każdej nadarzającej się okazji, Shar woli podstęp, namawia swych śmiertelnych kapłanów, by atakowali duchownych Selune i zwalczali to, co jest jej drogie. Od czasu do czasu atakuje jednak słabszych wrogów. W Czasach Kłopotów zabiła na przykład Ibrandula, pomniejsze bóstwo jaskiń, lochów i Podmroku, ponieważ odpowiadało to jej ówczesnym interesom. Nadal jednak gwarantuje czary kapłanom proszącym w imię Ibrandula, rozkoszując się dwuznacznością tej sytuacji. Być może również knuje przeciwko Masce, zazdroszcząc mu dominacji nad dziedziną cienia. Zamiłowanie Shar do mroku często doprowadza do konfliktu z bóstwami ognia i światła, a jej pragnienie zdominowania dziedziny zemsty stawia ją przeciwko starej, gasnącej mocy Hoara. Jej jedynym sojusznikiem pozostaje Talona, która może służyć Shar w zamian za pomoc w zamordowaniu jej znienawidzonego wroga, Loviatar.
Awatarowie Shar objawiają się w dwóch postaciach: Nocnej Śpiewaczki i Mrocznej Tancerki. Nocna Śpiewaczka liczy sobie trochę ponad 3 metry wzrostu i ma na sobie wielowarstwowe szaty, które maskują jej kobiecą sylwetkę, a na twarzy maskę z piór, które spływają na fałdy płaszcza z kapturem. Nie mówi, lecz śpiewa głosem pełnym smutku i bólu. Mroczna Tancerka nosi, dla odmiany, niewiele odzieży. Jest pełna gracji, a jej strój odsłania połyskującą, czarną skórę, poznaczoną obszarami gwiezdnego światła. Ta wysoka na 2 metry kobieta tańczy kusząco, używając mieszaniny erotycznych gestów i sugestywnych spojrzeń, by przekonać innych do służenia jej. Shar rzadko objawia się w Faerunie, lecz kiedy już to robi, jej wyznawcy obchodzą wielkie święto, czcząc ją tańcami, ucztami i uciechami erotycznymi.
Viconia De'vir jest jedną z kapłanek Shar i właśnie dzięki tej wierze została wydalona z Podmroku.