Baldur's Gate Wiki
Advertisement

Historia Calimshanu - to jedna z książek w grze. Opisuje ona historię Calimshanu.

Opis w grze[]

Calimshan jest starszy niż każde z pozostałych Imperiów Piasku, został po raz pierwszy zasiedlony ponad siedem tysięcy lat temu przez Djen, humanoidalną rasę pochodzącą ze Sfery Żywiołu Powietrza. Djen byli rasą wysoce magiczną i podczas swego panowania opracowali wiele nowych zaklęć i czarów, dotychczas niedostępnych w ich Sferze.

Djen prosperowali w Calimshanie przez ponad tysiąc lat, jednak ich panowanie zostało zakończone przez inwazję istot ze Sfery Żywiołu Ognia. Niektórzy uważają, że wtedy właśnie narodziła się zapiekła nienawiść między dżinami i ifrytami, inni jednak twierdzą, że inwazja była tylko wynikiem nienawiści, która już istniała. Jakakolwiek była przyczyna, wojna była bardzo długa i krwawa, ciągnęła się prawie sto lat, zanim przyszło rozstrzygnięcie. Djen w końcu zmusili najeźdźców do wycofania się, ale stało się to kosztem wielkiego osłabienia. Zaczęli stopniowo podupadać i ostatni zapis o nich liczy sobie nieco poniżej sześciu tysięcy lat.

Przez następne cztery tysiące lat Calimshan był zdominowany przez nomadyczne plemiona ludzi. Plemiona z różnych krain, takich jak: Chultu, Shaaru, Błyszczących Równin, Chondathu, a nawet Amn i Cormyru przejmowały dominującą tu pozycję po to tylko, by być pokonanymi przez inne, niemal identyczne plemię.

Powoli nomadyczne oblicze Calimshanu zaczęło ulegać zmianie. Gdy podróżnicy i kupcy z Amn, Waterdeep i Cormyru odkryli cuda tej krainy, niektóre plemiona zaczęły prowadzić osiadły tryb życia i wdrażać się do nowych zajęć, takich jak rybołówstwo, uprawa roli czy handel. Te społeczności łączyły się dla wzajemnej ochrony i wkrótce powstały zręby cywilizacji. Zaledwie tysiąc trzysta lat temu powstało Imperium Shoon (teraz nazywane Iltkazar).

Shoon było wielkim i potężnym imperium i pamięć o jego dobrobycie jest jedną z podstaw dzisiejszego snobizmu caliszytów. Shoonowie rozwinęli i udoskonalili wiedzę magiczną, a statki i karawany pod flagą Imperium przemierzały całe Zapomniane Krainy. Sam Shoon, szczególnie potężny czarownik, stworzył w swoim czasie księgę magiczną o wielkiej mocy, zwaną Księgą Jednorożca. Wiedza o miejscu ukrycia Księgi zaginęła z upływem czasu, jednak ponieważ tom ten miał wymiary sześćdziesiąt na dziewięćdziesiąt centymetrów i był wykonany z czystego metalu, możliwe jest, że ciągle gdzieś spoczywa...

Dziewięćset lat temu Imperium Shoon nagle zniknęło. Z początku podejrzewano, iż stało się to w wyniku użycia potężnej magii, jednak uczeni czarownicy z innych krajów podważyli to twierdzenie. Moc tak wielka, mówili, byłaby przyczyną powstania zakłóceń w strumieniach mocy magicznych i w życiu magicznych istot w całych Zapomnianych Krainach. A nic takiego nie miało miejsca. Mędrcy, dogłębnie studiujący zapisy o Shoon, nie doszli do ostatecznych ustaleń, jednak dzisiaj najpopularniejsze teorie koncentrują się wokół zarazy lub jakiejś choroby, która zdziesiątkowała populację Imperium.

Do dziś wpływ spuścizny Shoon na Calimshan jest bardzo wyraźny. Legenda o potędze Imperium jest odpowiedzialna, w większym stopniu niż cokolwiek innego, za silnie narodowy charakter dzisiejszego Calimshanu. Ruiny największego miasta Shoonu, Monrativi Teshy Mir można ciągle odnaleźć w dziczy na zachód od skraju Lasu Mir (więcej na temat Monrativi Teshy Mir – patrz niżej).

Od czasu upadku Shoon nie pojawiła się żadna pojedyncza siła czy grupa, która zdobyłaby dominację nad krajem. Istnieje tam około pół tuzina dużych miast, z którym każde na własną rękę zarządza przyległymi ziemiami. Około stu siedemdziesiąt lat temu pewien człowiek z Calimportu zgromadził pokaźną armię i obwołał się „paszą” całego kraju. Jednak zanim ta armia wyruszyła w pole, spotkali się przedstawiciele wszystkich ważniejszych miast i zgodzili się uznać władzę paszy w pewnych, ograniczonych obszarach i płacić mu niewielką daninę, wystarczającą, by mógł finansować przedsięwzięcia, których realizacji od niego zażądano. Tytuł jest dziedziczony przez najstarszego syna każdego paszy, a jeśli ten nie ma syna – burmistrzowie wszystkich głównych miast wybierają nowego paszę. Obecnie jest nim Rashid Djenispool, który rządzi od osiemnastu lat i jest wnukiem paszy wybranego przez burmistrzów przed czterdziestu cztery laty.

Występowanie[]

Advertisement